Kościół filialny w Siemuszowej -  Siemuszowa to wieś położona w dolinie górskiego dopływu Tyrawki, u podnóży masywu Słonnej, na terenie Parku Krajobrazowego Gór Słonnych. Od północy osłaniają ją dwa lesiste wzniesienia za Tyrawką: Zarzeczki i Olzy. Malowniczą panoramę okolicy tej miejscowości można obejrzeć z dwóch niewielkich widokowych wzgór

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1424 r. a pierwszym właścicielem, o którym posiadamy informacje, był Klemens Klimaszko z Siemuszowej. Kolejnymi właścicielami na początku XV w. byli Szpytko (Spithcone z Semussowa) i Iwan (Iohannes  z Semussowa) wywodzący się być może ze szlachty ruskiej.

Wieś należała do rycerskiego rodu Siemuszowskich, którzy od jej nazwy przyjęli swoją nazwę rodową. Potem przechodziła w posiadanie kolejnych rodów: Leszczyńskiego w XIX w. i Kościuszków w okresie międzywojennym. W XVI w. na jej terenie był dwór, folwark, folusz, karczma, młyn wodny i stawy rybne. W maju 1947 r. 451 mieszkańców Siemuszowej wywieziono na tzw. Ziemie Odzyskane, skąd po 1956 r. powróciło zaledwie kilkanaście rodzin. Dzisiejszą społeczność lokalną tworzą więc w większości nowi osadnicy przesiedlani tutaj w latch 50. Ubiegłego wieku.

W Siemuszowej warto zobaczyć drewnianą cerkiew greckokatolicką pw. Przemienienia Pańskiego z 1841 r. wraz z kompletnym ikonostasem z XIX w. i polichromią figuralną na ścianch. Orientowana, trójdzielna, z babińcem niewyodrębnionym w bryle, o prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Przed nią niewysoka wieża konstrukcji słupowej. Całość szlowana deskami w pionie. Dziś świątynia służy wyznawcom obrządku rzymskokatolickigo. W roku 2014 przeszła kapitalny remont